Frantic young people

[Miss_Kaulitz!]

hihihi

Wracając do tematu - ze starą klasą wiąże się wiele moich bolesnych wspomnień. Tamte 6 lat to był zupełnie inny świat, przebywałam wśród zupełnie innych niż tu ludzi i inne wartości były najważniejsze. Gdyby nie to, że w trakcie spotkania klasowego kiedy siedzę sobie wygodnie w domku, dzwonią moje stare przyjaciółeczki i ryczą mi przez telefon, że MUSZĘ przyjść. No cóż... gdyby odemnie zależało nie spotykałabym się już z nikim ;P Źle jest łączyć przeszłość z teraźniejszością, to się nie sprawdza. Tych ludzi traktuję jak żywe mity, wspomnienia, i nie chciałabym mieć ich na codzień.
Oczywiście o Kaji, Marysi lub Oli nie mówię, chodzi mi o najbliższe moje towarzystwo w podstawówce. Z tą trójką do klasy jest bardzo miło uczęszczać
Nigdy nie chciałabym spotkać przedewszystkim jednej osoby, której poświęciłam kilka lat mojego życia. Przeszłość!

[Anuś]

Madziu ja też nie wiem czy chciałabym ich psotakć, znowu tak wszystkich razem!! Jeśli mam być szczera to bałabym sie tego spotkania i zgodzę się z Toba nie da się łączyc przesżłości z teraźniejszościa:*

[Olusia]

Ja chyba też się zgodzę. Niektórych osób z naszej starej kalsy rzeczywiście nie chciałabym spotkać, tak jak Ty Madziu. I żałuję tych paru straconych lat na rzeczy, które tak naprawdę nie miały większego znaczenia. Było tyle spraw, którymi się przejmowałam...

[Olusia]

I teraz zauważyłam, że tak naprawdę nie miałm tam przyjaciółek, oprócz oczywiście Marysi i Kaji:*, a teraz mam tak wiele wspaniałych koleżanek, z którymi nigdy nie chciałabym się rozstać. Patrząc z perspektywy dzisiaj, tamta klasa była taka sztuczna, każdy dbał tylko o swoją pozycję i popularność. Czy tak naprawdę musiało być?

[Anuś]

nie wiem Olu czy tak musiało być...
Ale moja klasa też chyba nie była pradziwa, ale nie sztuczna. Ja na pewno nie zachowywałam się tak jak tutaj czyli nie byłam sobą

[Miss_Kaulitz!]

[Olusia]

Niestety tak właśnie było. Teraz się cieszę, że jestem tu, a nie tam.

[Anuś]

a Ty Madziu cieszysz się, że juz taka nie jestes??
Nie szata zdobi człowieka...

[Mara R.]

To rzeczywiście było strasznie nienaturalne. Cała klasa zdziesiątkowana na małe grupki i dokładnie tak atmosfera jaką opisała Magda.

[Olusia]

Na szczęście to się już skończyło

[Mara R.]

Na szczęście...

[Anuś]

u mnie na szczęście tak nie było

[Mara R.]

Na szczęście. wiem, ze się powtarzam

[Olusia]

Powtarzanie się jest jedną z Twoich specjalności marysiu.

[Anuś]

I nie tylko Twoją

[Mara R.]

To dobrze. Na szczęście.

[Melepeta]

U mnie czegoś takiego nie było. No cóż, ja chodziłam do klasy na wsi, ciuchami się ludzie nie wybijali, żadne markowe rzeczy nie były pożądane. Nawet jak ktoś mógł sobie na nie pozwolić, to nie wysilał się. Z drugiej strony inne się miało podejście do różnych rzeczy.
Wiem, że gdybym poszła z nimi do gimnazjum byłabym całkiem innych człowiekiem. Gorszym w pewnym sensie, bo wszyscy ludzie, których poznałam tutaj nauczyli mnie wielu ważnych rzeczy. I chyba nigdy wcześniej nie miałam tylu prawdziwych przyjaciół.

[Mara R.]

To piekne.

[Olusia]

taaaa.... marysiu, mogłaś się wysilić na coś więcej....

[Mara R.]

Oczywiście. Uważam, że to co Mela napisała jest niezwykle wzruszające.