Frantic young people

[Anuś]

Ty nigdy nie przestaniesz się ich bać!!

[Miss_Kaulitz!]

oo to ja też!
boję się dzieci!
kompletnie nie umiem z nimi funkcjonować!

myślicie że na serio będziemy się jeszcze spotykać czasem za 20 lat?

[Anuś]

Nie wiem Madziulku, ale fajnie tak pomarzyć... Ja nie wiem czy bym chciała z moja klasą z podstawówki za 20 lat się spotykać....

[Gooosia]

No tak, a o mnie wszyscy zapomnieli...zostawicie mnie tu samą? O nie moje drogie...planuję niedługo nauczyć się biegle języka włoskiego i albo wyjechać na stałe do Rzymu, albo podróżować po świecie. Doczekać się Piotra ala Korzeckiego, bez byłej żony na karku i śmertelnej choroby. Chciałabym być adwokatem? Albo filologiem angielskim...ale to chyba nic w porównaniu z najważniejszym marzeniem. Zamierzam być masakrycznie, obrzydliwie szczęśliwa. I kropka. Ale też oczywiście, chcę się chwalić przyjaciółkami, które do tej pory albo zdobędą już oskary, albo będę prezydentem, albo fizykiem/astronomem, matematykiem, oczywiście z nagrodą Nobla i chciałabym też za 20 lat móc Wam powiedzieć na tym spotkaniu klasowym, że osiągnęłam, lub jestem na dobrej drodze, to spełnienia wszystkich sowich marzeń.

[Olusia]

Ja też bym chciała coś takiego powiedzieć. Jednak postawiłabym karierę zawodową na trzecim miejscu, najpierw rodzina i przyjaciele. Nie oznacza to jednak, że nie mam zamiaru nic w życiu osiągnąć! O nie! Zobaczycie, że będę miała rodzinę przyjaciół i jeszcze oprócz tego świetną pracę. A wogóle to jak można się bać dzieci? Są takie kochane... Na przykład moja siostra, po prostu cudowne!

[Miss_Kaulitz!]

ja na przykład Olu boję się dzieci, bo ich nie rozumiem, nie wiem czego chcą i co ja mam im dać.
ta niewiedza mnie przeraża i po prostu przerasta!
Ty chyba odkąd pamiętasz masz brata i wiesz jak się postępuje z dziećmi a ja praktycznie dzieci widuję tylko w reklamie kaszki lub danonków

co do małżeństwa, rodziny, to podchodzę do tego niezbyt tradycyjnie.
gdy widzę takie typowe "szczęśliwe rodziny" z filmów, to wiem, że ja tak nie chcę. wspólne obiadki, niedzielne wypady do kościoła, podwieczorki... nie, nie, niee..chyba jestem egoistką, ale nie zrezygnowałabym z wymarzonej pracy tylko dlatego, że moje dziecko woli widywać się ze mną niż ze swoją pełnoetatową nianią. dlatego wiem już, że lepiej po prostu nie mieć dzieci, gdy robi się karierę. bo nasza złość z niespełnienia zawodowego przenoci się na męża, dziecko...!
mąż. mężczyzna, z którym gdy się zwiążesz, nie ma odwrotu.
mnie to trochę przeraża... nigdy jednak nie chcę się rozwieźć, to okropna porażka.

[Anuś]

rozwód to masakra i chyba każdy tego nie chce....
A tak prywatnie to ja nie rozumiem jak można się rozwieść??!!
Nie chodzi mi tu o Kościół, bo to mi akurat zwisa, ale jeśli się kogos kocha to nie da się tak Go zostawic... Nie rozumie i nie pojmuję tego.

Madziu malutkie dzieci są boskie i sama kiedys zobaczysz, że będziesz je super rozumiała. To tylko kwestia obycia się z nimi, dlatego ja osobiście nie chciałabym być na Twoim miejscu. Chodzi mi o to, ze z rodzeństwem jest jak jest, ale nie wyobrazam sobie życia np. bez tomusia... to taka mała iskierka

[Mara R.]

Małe dzieci są absolutnie cudowne!!! Dlatego zawsze żałowałam, że w rodzeństwie jestem najmłodsza.

[Olusia]

ja też bym żałowała. Ale nie pamiętam, kiedy mój brat był mały i slodki. Dla mnie od zawsze był wrogiem nr 1.

[Melepeta]

Jak mój brat się urodził to i ja byłam mała. I wiecie co? Zawsze byłam chwalona, że się nim opiekuję, że jestem dobra i tak dalej. A potem spotkał mnie absolutny brak wdzięczności z jego strony i dlatego moja rodzina rozumie, czemu się kłócimy.

Ja się nie chcę rozwodzić, szczególnie gdy miałabym już dzieci, ale z drugiej strony to nie wiem, czy wyjdę za mąż, czy znajdę kogoś, kogo pokocham i kto pokocha mnie xP A już sprawa dzieci to kompletna porażka w moim wykonaniu, doszłam do wniosku, że po prostu nie potrafię się zniżyć do ich poziomu. Wyszłam na bufona zapewne, ale co ja na to poradzę? Nie potrafię się śmiać do dzieci tylko śmiać z nich.

[Anuś]

Ja nie pamiętam tylko kiedy Majka była malutka i kochaniutka:P
Bo podobno była

[Olusia]

Na pewno kiedyś była.

[Mara R.]

Wszystkie dzieci kiedyś były.

[Anuś]

Ja w to srednio wierzę

[Olusia]

No co Ci może zrobić taki trzymiesięczny niemowlak? Zawsze jest kochany.

[Mara R.]

Rzeczywiście aniu trudno mi wyobrazić sobie słodkiego i kochanego Jasia albo józia, ale mama mówi, że podobno tacy byli.

[Olusia]

Musicie to przyjąć za pewnik. Ciekawe jaka będzie Maja w wieku np. 5 lat?

[Mara R.]

A w wieku 20 lat????

[Anuś]

Bedzie taka jak wszystkie dzieci, które wyszły z wieku niemowlecego.
straszna, paskudna i złosliwa:P

[Olusia]

Może i tak. Ale może będę dla niej bardziej wyrozumiała niż dla Kuby. Za 5 lat ja będę miała 19.